शब्दांच आणि आपल नात् कस असत ,
शब्दांन्शिवाय जगण काय मरण सुद्धा जमल नसत ...
शब्द कात्री सारखे असतात,
जन्मभरच्या नात्यांचा धागा सहजच कापून टाकतात ...
शब्द दगडा सारखे असतात ,
लक्ष्य नसताना आपल्याला ठेस मारून जखमी करतात ...
शब्द गुलाबाच्या फुलांसारखे असतात ,
सुंदर दिसतात, सुवासिक देखिल असतात पण त्यांनाही काटे असतात...
शब्द काट्यांसारखे असतात ,
अवघड वाटेवरून चालताना पायात रुततात ...
शब्द चापलांसारखे असतात ,
उन्हात चालताना निदान पायाला चटकेतरी लागू दीत नाहित ...
शब्द तलवारिसारखे असतात ,
म्यानातून काढल्यावर वाद निर्माण करतात ...
शब्द दिव्यांसारखे असतात ,
अंधारात प्रकाश देऊन मार्ग दाखवतात ...
शब्द चाकांसारखे असतात ,
एकाच Axis भोवती फिरत असतात ...
शब्द घडयाळांसारखे असतात ,
आपल्या जवळ असतात पण आपल्या हातात नसतात ...
शब्द औशधांसारखे असतात ,
कडू असतील तरी घ्यावीच लागतात...
शब्द Injection सारखे असतात ,
घेताना दुखतात पण तेच आपल्याला लवकर बरे करतात...
शब्द बंदुकितुन निघालेल्या गोळी सारखे असतात ,
एकदा सोडल्यावर परत येत नाहीत् ...
शब्द Ball-Pen सारखे असतात ,
लिहिता येतात आणि खोडलेतरी दिसतात ...
शब्द नात्यांत असतात , शब्द भांडनात असतात ,
शब्द शब्दांत असतात , शब्द सगळ्यांतच असतात ....
शब्दांच आणि आपल नात् कस असत ,
शब्दांन्शिवाय जगण काय मरण सुद्धा जमल नसत ...
शब्द कात्री सारखे असतात,
जन्मभरच्या नात्यांचा धागा सहजच कापून टाकतात ...
शब्द दगडा सारखे असतात ,
लक्ष्य नसताना आपल्याला ठेस मारून जखमी करतात ...
शब्द गुलाबाच्या फुलांसारखे असतात ,
सुंदर दिसतात, सुवासिक देखिल असतात पण त्यांनाही काटे असतात...
शब्द काट्यांसारखे असतात ,
अवघड वाटेवरून चालताना पायात रुततात ...
शब्द चापलांसारखे असतात ,
उन्हात चालताना निदान पायाला चटकेतरी लागू दीत नाहित ...
शब्द तलवारिसारखे असतात ,
म्यानातून काढल्यावर वाद निर्माण करतात ...
शब्द दिव्यांसारखे असतात ,
अंधारात प्रकाश देऊन मार्ग दाखवतात ...
शब्द चाकांसारखे असतात ,
एकाच Axis भोवती फिरत असतात ...
शब्द घडयाळांसारखे असतात ,
आपल्या जवळ असतात पण आपल्या हातात नसतात ...
शब्द औशधांसारखे असतात ,
कडू असतील तरी घ्यावीच लागतात...
शब्द Injection सारखे असतात ,
घेताना दुखतात पण तेच आपल्याला लवकर बरे करतात...
शब्द बंदुकितुन निघालेल्या गोळी सारखे असतात ,
एकदा सोडल्यावर परत येत नाहीत् ...
शब्द Ball-Pen सारखे असतात ,
लिहिता येतात आणि खोडलेतरी दिसतात ...
शब्द नात्यांत असतात , शब्द भांडनात असतात ,
शब्द शब्दांत असतात , शब्द सगळ्यांतच असतात ....
आयुष्य कसं जगावं ,
मला वाटतं कोणाला तरी विचारून बघावं ...
थांम्बत थांम्बत चालणार्या त्या Train ला विचारावं की ,
कोणासाठी ना थांम्ब्नार्या घड्याळाला विचारावं ...
स्वतः संपूर्ण संपून थोडासा काळोख झाकणार्या त्या मेंबत्ती ला विचारावं की ,
न संपता जास्त प्रकाश देणार्या Tube-Light ला विचारावं ...
जन्मभर एकाच जागी स्थिर राहणार्या त्या झाडाला विचारावं की ,
सगळीकड़े फिर्नार्या त्या अस्थिर वार्या ला विचारावं ...
आयुष्य कसा जगावं माला वाटतं ,
कोणाला तरी विचारून बघावं ...
दगडावर घासून त्या दगडालासुधा सुगंधी करणार्या त्या चंदानाला विचारवं की ,
त्याच दगडावर घासून आपल्या त्वचेला रक्ताबम्बाळ करणार्या त्या धारदार
सुर्याला विचारवं ...
उत्साह देणार्या त्या सुर्याला विचारवं की ,
स्वप्न दाखावानार्या त्या काळोखाताल्या अन्धाराताल्या चंद्राला विचारवं ...
दोन जिवांना जोडून ठेवानार्या त्या मोबाइल फ़ोन ला विचारवं की ,
गरजेच्या वेळी उपयोगी न पडनार्या आशा Network ला विचारवं ...
पैसे मोजनार्या Accountant ला विचारवं की ,
लपून लपून त्याच पैश्यांची चोरी करणार्या त्या चोराला विचाराव ...
आयुष्य कसा जगावं ,
माला वाटतं कोणाला तरी विचारून बघावं ...
पाण्याच्या एका थेंम्बाला विचारवं की ,
अनेक थेंम्बांना एकत्र आनुन तहांन बुज़वानार्या नदीला विचारावं ...
वोट मागणार्या मंत्र्याला विचारावं की ,
उपास्मारिने मर्नार्या त्या शेतकर्याला विचारावं ...
दूध देणार्या गाईला विचारावं की ,
बांधून ठेवलेल्या त्या वासराला विचरावं ...
Placement झालेल्या त्या सोन्याला विचारावं की ,
Drop लागलेल्या त्या कारट्याला विचारावं ...
आयुष्य कस् जगावं ,
मला वाटतं कोणालातरी विचारून बघावं ..
आयुष्य कुठल्या वळनावर आलय...
कुठल्याही गोष्टीचा हट्ट करायेचे वे आता गेलय....
तर स्वताहून एखादी गोष्ट करायेचे वय अजुन यायचेय...
विचारांचा आपसात भांडन चाललेय
इछा आकंशांचा दशक्रिया विधि उराकतोय
स्वप्नांचा तेवढा उजेड दिसतोय
पण डोळ्यात पान्यापलिकडे अंधारच दाटलाय
हातावरच्या रेशान्मधे Future उज्वल दिसतेय
पण जन्मापासून रेशा त्याच हातांवर आहेत
मग अजुन Future कुठे बदलतेय...
आता सगळयाकडुन होताहेत हशा
रस्त्याकडेच्या आम्ब्याच्या झाड़ासारखी झालिय दशा ...
जो येतो तो दगड मारून जातो
आणि दगडात फळ नाही पडला तर जाता जाता दोन शिव्या देखिल देऊन जातो
आयुष्य कुठल्या वळनावर आलय ,
आयुष्य असच संपून चाललेय ,
पण आजुन जगायचे राहून गेलय ......
प्रेम म्हणजे प्रेम ,
त्यात आयुष्याचा गेम ,
प्रेमाचा नसतो नेम ,
गाढव आणि प्रेमी दोघे एकदम सेम .
प्रेमात कोणी जूळत तर कोणी पूर्णपणे ,
तर कोणी पूर्णपणे विखरतं ,
प्रेमात कोणी तळापर्यंत बुडून जातं ,
तर कोणी प्रेमावरच तरंगत .
प्रेम दाखवते अनेकांना आशा ,
पण होते बर्याचदा निराशा ,
फिरायच्या असतात बर्याच दिशा ,
पण फाटक्या पाकिटाच्या दशा .
प्रेमात स्वप्न दिसतात ,
प्लेटफोर्मवरून बर्याच ट्रेन्स सूटतात ,
आधी रुस्तात मग हसतात ,
जवळची नाती तुटतात .
